Nationaal beleid voor energieopslag in huis

De afgelopen jaren zijn de beleidsactiviteiten op staatsniveau op het gebied van energieopslag versneld.Dit is grotendeels te danken aan de groeiende hoeveelheid onderzoek naar energieopslagtechnologie en kostenbesparingen.Andere factoren, waaronder staatsdoelen en -behoeften, hebben ook bijgedragen aan de toegenomen activiteit.

Energieopslag kan de veerkracht van het elektriciteitsnet vergroten.Het levert back-upstroom wanneer de opwekking van de elektriciteitscentrale wordt onderbroken.Ook kan het pieken in het systeemverbruik verminderen.Om deze reden wordt opslag als cruciaal beschouwd voor de transitie naar schone energie.Naarmate er meer variabele hernieuwbare bronnen online komen, groeit de behoefte aan systeemflexibiliteit.Opslagtechnologieën kunnen ook de noodzaak van dure systeemupgrades uitstellen.

Hoewel het beleid op staatsniveau varieert qua reikwijdte en agressiviteit, zijn ze allemaal bedoeld om de concurrerende toegang tot energieopslag te verbeteren.Sommige beleidsmaatregelen zijn gericht op het vergroten van de toegang tot opslag, terwijl andere zijn ontworpen om ervoor te zorgen dat energieopslag volledig in het regelgevingsproces wordt geïntegreerd.Staatsbeleid kan gebaseerd zijn op wetgeving, een uitvoerend bevel, een onderzoek of een onderzoek van een nutscommissie.In veel gevallen zijn ze bedoeld om concurrerende markten te helpen vervangen door beleid dat meer prescriptief is en investeringen in opslag vergemakkelijkt.Sommige beleidsmaatregelen omvatten ook prikkels voor investeringen in opslag door middel van tariefontwerp en financiële subsidies.

Momenteel hebben zes staten beleid voor energieopslag aangenomen.Arizona, Californië, Maryland, Massachusetts, New York en Oregon zijn de staten die beleid hebben aangenomen.Elke staat heeft een norm aangenomen die het aandeel hernieuwbare energie in zijn portefeuille specificeert.Een paar staten hebben ook hun vereisten voor resourceplanning bijgewerkt met opslag.Het Pacific Northwest National Laboratory heeft vijf soorten energieopslagbeleid op staatsniveau geïdentificeerd.Dit beleid varieert qua agressiviteit en is niet allemaal prescriptief.In plaats daarvan identificeren ze de behoeften aan een beter inzicht in het netwerk en bieden ze een raamwerk voor toekomstig onderzoek.Dit beleid kan ook dienen als blauwdruk voor andere staten om te volgen.

In juli keurde Massachusetts H.4857 goed, dat tot doel heeft de doelstelling van de staat voor de aanschaf van opslagcapaciteit te verhogen tot 1.000 MW in 2025. De wet draagt ​​de Public Utilities Commission (PUC) van de staat op om regels vast te stellen die de aanschaf van energieopslagbronnen door nutsbedrijven bevorderen.Het geeft de CPUC ook de opdracht om na te denken over het vermogen van energieopslag om investeringen in infrastructuur op basis van fossiele brandstoffen uit te stellen of te elimineren.

In Nevada heeft de staat PUC een inkoopdoelstelling van 100 MW tegen 2020 aangenomen. Deze doelstelling is opgesplitst in transmissiegekoppelde projecten, distributiegekoppelde projecten en klantgekoppelde projecten.De CPUC heeft ook richtlijnen uitgegeven voor kosteneffectiviteitstests voor opslagprojecten.De staat heeft ook regels ontwikkeld voor gestroomlijnde interconnectieprocessen.Nevada verbiedt ook tarieven die uitsluitend zijn gebaseerd op het eigendom van klanten over energieopslag.

De Clean Energy Group heeft samengewerkt met overheidsbeleidsmakers, toezichthouders en andere belanghebbenden om te pleiten voor een grotere inzet van energieopslagtechnologieën.Het heeft ook gewerkt aan een eerlijke uitbetaling van opslagstimulansen, inclusief uitzonderingen voor gemeenschappen met lage inkomens.Daarnaast heeft Clean Energy Group een basiskortingprogramma voor energieopslag ontwikkeld, vergelijkbaar met kortingen die in veel staten worden aangeboden voor zonne-energie achter de meter.