سیاست‌های ملی ذخیره‌سازی انرژی در خانه

در طول چند سال گذشته، فعالیت سیاست ذخیره انرژی در سطح ایالت سرعت گرفته است.این تا حد زیادی به دلیل تحقیقات فزاینده در مورد فناوری ذخیره سازی انرژی و کاهش هزینه است.عوامل دیگری از جمله اهداف و نیازهای دولتی نیز در افزایش فعالیت نقش داشته اند.

ذخیره انرژی می تواند انعطاف پذیری شبکه برق را افزایش دهد.هنگامی که تولید نیروگاه قطع می شود، برق پشتیبان را فراهم می کند.همچنین می تواند پیک مصرف سیستم را کاهش دهد.به همین دلیل، ذخیره سازی برای انتقال انرژی پاک حیاتی در نظر گرفته می شود.همانطور که منابع تجدیدپذیر متغیر بیشتری آنلاین می شوند، نیاز به انعطاف پذیری سیستم افزایش می یابد.فن آوری های ذخیره سازی همچنین می توانند نیاز به ارتقاء سیستم گران قیمت را به تعویق بیندازند.

اگرچه سیاست‌های سطح دولتی از نظر دامنه و تهاجمی متفاوت است، اما هدف همه آنها افزایش دسترسی رقابتی به ذخیره انرژی است.هدف برخی از سیاست‌ها افزایش دسترسی به ذخیره‌سازی است در حالی که برخی دیگر برای اطمینان از ادغام کامل ذخیره‌سازی انرژی در فرآیند نظارتی طراحی شده‌اند.سیاست‌های ایالتی می‌تواند بر اساس قانون‌گذاری، فرمان اجرایی، تحقیق یا بررسی کمیسیون خدمات شهری باشد.در بسیاری از موارد، آنها برای کمک به جایگزینی بازارهای رقابتی با سیاست هایی طراحی شده اند که تجویزی تر هستند و سرمایه گذاری های ذخیره سازی را تسهیل می کنند.برخی از سیاست ها همچنین شامل مشوق هایی برای سرمایه گذاری های ذخیره سازی از طریق طراحی نرخ و یارانه های مالی است.

در حال حاضر، شش ایالت سیاست‌های ذخیره‌سازی انرژی را اتخاذ کرده‌اند.آریزونا، کالیفرنیا، مریلند، ماساچوست، نیویورک و اورگان ایالت هایی هستند که سیاست هایی را اتخاذ کرده اند.هر ایالت استانداردی را اتخاذ کرده است که نسبت انرژی های تجدیدپذیر را در مجموعه خود مشخص می کند.چند ایالت نیز الزامات برنامه ریزی منابع خود را برای گنجاندن ذخیره سازی به روز کرده اند.آزمایشگاه ملی شمال غرب اقیانوس آرام پنج نوع سیاست ذخیره انرژی در سطح دولتی را شناسایی کرده است.این سیاست ها از نظر تهاجمی متفاوت است و همه آنها تجویزی نیستند.در عوض، آنها نیاز به درک بهتر شبکه را شناسایی می کنند و چارچوبی برای تحقیقات آینده ارائه می دهند.این سیاست ها همچنین می توانند به عنوان طرحی برای سایر ایالت ها عمل کنند.

در ماه ژوئیه، ماساچوست H.4857 را تصویب کرد که هدف آن افزایش هدف تدارکات ذخیره‌سازی ایالت به 1000 مگاوات تا سال 2025 است. این قانون به کمیسیون خدمات عمومی ایالت (PUC) دستور می‌دهد تا قوانینی را تنظیم کند که تامین منابع ذخیره‌سازی انرژی را ارتقا دهد.همچنین به CPUC دستور می دهد تا توانایی ذخیره انرژی را برای به تعویق انداختن یا حذف سرمایه گذاری های زیرساختی مبتنی بر سوخت فسیلی در نظر بگیرد.

در نوادا، ایالت PUC هدف تدارکات 100 مگاوات را تا سال 2020 اتخاذ کرده است. این هدف به پروژه های متصل به انتقال، پروژه های متصل به توزیع، و پروژه های متصل به مشتری تقسیم می شود.CPUC همچنین دستورالعملی در مورد آزمایش های مقرون به صرفه برای پروژه های ذخیره سازی صادر کرده است.این ایالت همچنین قوانینی را برای فرآیندهای اتصال متقابل ساده ایجاد کرده است.نوادا همچنین نرخ‌هایی را که صرفاً بر اساس مالکیت ذخیره انرژی مشتریان است ممنوع می‌کند.

گروه انرژی پاک با سیاست گذاران دولتی، تنظیم کننده ها و سایر ذینفعان برای حمایت از افزایش استقرار فناوری های ذخیره سازی انرژی کار می کند.همچنین برای اطمینان از پرداخت عادلانه انگیزه های ذخیره سازی، از جمله حفاری برای جوامع کم درآمد، کار کرده است.علاوه بر این، گروه انرژی پاک یک برنامه تخفیف پایه ذخیره انرژی، مشابه تخفیف هایی که برای استقرار خورشیدی پشت متری در بسیاری از ایالت ها ارائه می شود، توسعه داده است.